Частыя вандроўцы па шашы ведаюць, што значныя масты, тунэлі, і прыгарадныя тэрыторыі, як правіла, абсталяваны вулічным асвятленнем, у той час як іншыя ўчасткі шашы рэдка маюць святлодыёдныя выбухаабароненыя ліхтары. Адсутнасць такога асвятлення ў многіх раёнах не з'яўляецца недаглядам; хутчэй, гэта стратэгічны выбар, заснаваны на эканамічнай каштоўнасці.
Занепакоенасць бяспекай
Стандартныя шашы звычайна абсталяваны святлоадбівальнымі дарожнымі разметкамі, які, у спалучэнні з фарамі аўтамабіля, дастаткова задавальняюць кіроўцаў’ патрэбы ў асвятленні. Дзіўна, усталяванне святлодыёдных выбухаабароненых ліхтароў сапраўды можа павялічыць небяспеку за рулём. Гэтыя свяцільні забяспечваюць нераўнамернае і перарывістае асвятленне, можа выклікаць небяспечныя візуальныя эфекты для кіроўцаў на высокіх хуткасцях. Такое чаргаванне святла і цемры можа прывесці да памылковага візуальнага ўспрымання, значна павялічваючы рызыка. Дадаткова, дрэнная яркасць і рассеянае святло выбухаабароненых вулічных ліхтароў можа выклікаць стомленасць кіроўцы і галавакружэнне падчас працяглых паездак, ствараючы небяспеку для бяспекі.
Эканамічныя меркаванні
Устаноўка святлодыёдных выбуховаахоўных ліхтароў на магістралях цягне за сабой значныя доўгатэрміновыя выдаткі, уключаючы пракладку кабельных каналаў, абсталяванне прылад, кіруючы персанал, і падтрыманне інфраструктуры. Абмежаваная эфектыўнасць такіх інвестыцый робіць іх эканамічна нежыццяздольнымі.
З улікам гэтых меркаванняў, верагоднасць убачыць святлодыёдныя выбухаабароненыя ліхтары на шашы, цяпер ці ў будучыні, застаецца мінімальным. У цэнтры ўвагі па-ранейшаму знаходзяцца практычныя і эканамічна абгрунтаваныя асвятляльныя рашэнні, якія ставяць прыярытэтам бяспеку вадзіцеля без лішняга фінансавага цяжару.