شنهای ضد انفجار
پس از تقسیم بندی واحدهای مونتاژ بر اساس نقشه های ساخت و ساز, توالی مونتاژ را می توان تعیین کرد.
این توالی معمولاً با قطعات و اجزای جداگانه شروع می شود و در مونتاژ نهایی به اوج می رسد. نمودار سیستم اسمبلی (شکل 7.6) به صورت گرافیکی این روابط و توالی ها را نشان می دهد, ارائه یک نمای کلی واضح از کل مسیر مونتاژ از مراحل اولیه تا مونتاژ نهایی.
مشابه کارت فرآیند مونتاژ, نمودار سیستم اسمبلی به عنوان یک قالب مستند از مشخصات فرآیند مونتاژ عمل می کند.
هنگام تنظیم توالی مونتاژ, باید به چالش های احتمالی توجه شود. حتی پس از تجزیه و تحلیل قطعات و اجزای سازنده برای امکان سنجی مونتاژ سازه, یک توالی غیر عملی می تواند فرآیند را پیچیده کند. برای مثال, قرار دادن یک جزء در یک محفظه عمیق ممکن است نصب اجزای بعدی را مختل کند, حتی اگر مونتاژ سازه از نظر فنی امکان پذیر باشد. «تداخل’ زمانی اتفاق می‌افتد که یک قطعه یا واحد به طور فیزیکی در نمودار تداخل نداشته باشد اما به دلیل توالی نامناسب مونتاژ غیرقابل مونتاژ شود.. این سناریو در مجموعه هایی با ساختارهای پیچیده غیر معمول نیست.
نمودار واحد, با شماره گذاری روی نقشه های مهندسی تجهیزات هدایت می شود, باید به وضوح هر واحد را با نام خود برچسب گذاری کنید, شماره نقاشی, و کمیت. این برچسب به شناسایی آسان قطعات ضروری کمک می کند, اجزاء, مجموعه های فرعی, و مقدار آنها در هنگام مونتاژ.
همچنین مهم است که اقلام خریداری شده را که در داخل قطعات استفاده می شود، یادداشت کنید, اجزاء, و مجموعه ها در نمودار واحد, با مشخص کردن نام آنها, مدل, مشخصات, و کمیت.
نمودار سیستم مونتاژ عموماً برای تولیدات دسته ای تک یا کوچک استفاده می شود. با این حال, در سناریوهای تولید در مقیاس بزرگ, برای بهره وری مطلوب باید در کنار کارت فرآیند مونتاژ استفاده شود.