در کاربردهای الکتریکی ضد انفجار, مواد عایق به دو نوع جامد و مایع تقسیم می شوند, به طور خاص برای این برنامه ها طراحی شده است, بر خلاف دسته بندی های گسترده تر عایق.
مواد عایق جامد
به عنوان “مواد عایق حالت جامد,” اینها موادی هستند که در شرایط عملیاتی جامد باقی می مانند. این دسته شامل موادی مانند لاک عایق است, که در ابتدا مایع هستند اما پس از استفاده جامد می شوند.
مواد عایق جامد که معمولاً در تجهیزات الکتریکی ضد انفجار مورد استفاده قرار می گیرند در زیر فهرست شده اند.
درجه مواد | در مقایسه با شاخص ردیابی (CTI) | نام مواد |
---|---|---|
من | 600≤CTI | سرامیک (لعاب دار), میکا, شیشه ای |
II | 400≤CTI<600 | پلاستیک قوس آزبست ملامینه, پلاستیک مقاوم در برابر قوس آزبست آلی سیلیکونی, سنگدانه پلی استر غیر اشباع |
III-a | 175≤CTI<400 | پلاستیک پلی تترا فلوئورواتیلن, پلاستیک الیاف شیشه ملامینه, تخته پارچه ای شیشه ای اپوکسی که با رنگ مقاوم در برابر قوس روی سطح کار شده است |
III-b | 100≤CTI<175 | پلاستیک فنولیک |
این مواد بر اساس شاخص ردیابی مقایسه ای آنها درجه بندی می شوند (CTI), اندازه گیری عملکرد الکتریکی سطحی. با این حال, مکانیکی آنها, حرارتی, و خواص شیمیایی می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد, نیاز به انتخاب دقیق بر اساس شرایط محیطی خاص استفاده, از جمله ملاحظات مقاومت مکانیکی, مقاومت در برابر حرارت, و دوام شیمیایی.
سرامیک (لعاب دار) مواد
شامل مواد عایق غیر آلی غیر فلزی, اینها از تف جوشی اکسیدهای فلزی و ترکیبات فلزی غیر اکسیژنی تشکیل می شوند. ویژگی های آنها شامل محدوده سختی 1000 ~ 5000HV است, استحکام کششی از 26 تا 36 مگاپاسکال, مقاومت فشاری از 460 تا 680 مگاپاسکال, نقطه ذوب بیش از 2000 درجه سانتیگراد, انبساط حرارتی کم, و پایداری شیمیایی بالا و مقاومت در برابر خوردگی.
پلی تترا فلوئورواتیلن (PTFE)
این ماده فلوئوروپلاستیک استفاده طولانی مدت را در دماهای 180- تا 260 درجه سانتی گراد حفظ می کند.. از نظر شیمیایی بسیار پایدار است, مقاوم در برابر خوردگی, ضریب اصطکاک پایینی را نشان می دهد, و دارای ضریب انبساط حرارتی قابل توجهی است.
پلاستیک فنولیک
یک پلاستیک گرماسخت, به عنوان تجاری شناخته می شود “باکلیت” یا “تخته فنولیک,” می تواند دمای بیش از 3000 درجه سانتیگراد را تحمل کند و مقاومت عالی در برابر سوختگی و پایداری شیمیایی را ارائه می دهد, اگرچه شکننده است و در برابر خوردگی قلیایی مقاوم نیست.
علاوه بر مواد عایق جامد ذکر شده, تجهیزات الکتریکی ضد انفجار به طور گسترده ای از مواد عایق جامد مختلف استفاده می کنند, از جمله مواد پلاستیکی برای عایق بندی اجزا و برخی مواد کمکی در موتورهای ضد انفجار.
مواد عایق مایع
اینها به مواد عایق که معمولاً به شکل مایع یافت می شوند اشاره دارد, مثل روغن ترانسفورماتور, و موادی مانند لاک عایق که برای اشباع کویل استفاده می شود, که پس از تیمارهای خاص جامد می شوند اما هنوز عایق مایع محسوب می شوند.
1. روغن ترانسفورماتور
• برای تجهیزات الکتریکی ضد انفجار مانند ترانسفورماتور ضروری است, این روغن باید استانداردهای خاصی را رعایت کند:
• نقطه اشتعال کمتر از 300 درجه سانتیگراد نباشد.
• نقطه اشتعال کمتر از 200 درجه سانتیگراد نباشد (فنجان بسته).
• ویسکوزیته سینماتیکی بیش از حد نباشد 1*10?? متر مربع در ثانیه در 25 درجه سانتی گراد.
• قدرت شکست دی الکتریک حداقل 27 کیلو ولت.
• حداقل مقاومت حجمی 1*10??? متر در 25 درجه سانتی گراد.
• نقطه ریزش بالاتر از -30 درجه سانتیگراد نباشد.
• اسیدیته (ارزش خنثی سازی) تا 0.03 mg/g (هیدروکسید پتاسیم).
روغن ترانسفورماتور, در درجه اول یک روغن عایق معدنی حاوی آلکان است, سیکلوآلکان ها, و هیدروکربن های آروماتیک غیر اشباع, کیفیت عایق عالی و پایداری پیری را ارائه می دهد. با این حال, استفاده از آن در تجهیزات معدن کلاس I به دلیل تخریب بالقوه خواص عایق آن در استفاده طولانی مدت محدود شده است..
2. لاک زدن
برای آغشته کردن کویل های الکتریکی در تجهیزات ضد انفجار استفاده می شود, لاک عایق قابلیت عایق الکتریکی آنها را بهبود می بخشد. در اشکال مبتنی بر حلال و بدون حلال موجود است, این لاک ها از رزین های طبیعی یا مصنوعی ترکیب شده با حلال های مختلف مانند بنزن و الکل ها برای نوع حلال تشکیل شده اند., و رزین های مصنوعی, مواد جامد کننده, و تینرهای فعال مانند استایرن برای نوع بدون حلال.
هر دو نوع لاک گزینه های متعددی را برای مطابقت با نیازهای کاربردی مختلف ارائه می دهند, تضمین سازگاری با الزامات عملیاتی خاص.