محیط عملیاتی تجهیزات الکتریکی ضد انفجار

طبق GB3836.1-2010 “بخش اتمسفرهای انفجاری 1: الزامات عمومی تجهیزات,” تجهیزات الکتریکی ضد انفجار برای کار در محیط های جوی طراحی شده اند. شرایط جوی معمولی شامل:

1. محدوده فشار اتمسفر از 0.08 به 0.11 MPa;

2. یک اکسیژن غلظت از 21% (بر حسب حجم) در هوای استاندارد, با سایر گازهای بی اثر مانند نیتروژن تشکیل شده است 79% (بر حسب حجم);

3. یک محیط درجه حرارت بین 20- تا 60 درجه سانتی گراد.

محیط عملیاتی تجهیزات الکتریکی برای ایمنی آن حیاتی است. برای مثال, دستگاه های الکتریکی ضد انفجار اغلب برای کارکرد در دمای بین -20 تا 40 درجه سانتیگراد مشخص می شوند.. فشار اتمسفر پایین تر, که به معنای هوای رقیق تر است, می تواند بر راندمان خنک کننده دستگاه های الکتریکی تأثیر منفی بگذارد. به همین ترتیب, نوسانات دمای اتمسفر بر عملکرد خنک کننده تأثیر می گذارد, به طور مستقیم بر راندمان عملیاتی دستگاه تأثیر می گذارد.

زمانی که محیط طراحی شده تجهیزات الکتریکی از شرایط جوی واقعی متفاوت است, تنظیم پارامترها بسیار مهم است, به خصوص برای دستگاه های پرقدرت, برای حفظ استانداردهای ایمنی.

دمای محیط عملیاتی تعیین شده, در مرحله طراحی تنظیم شده است, محدوده دمای مجاز برای عملکرد تجهیزات را مشخص می کند. این دمای محیط پایه و اساس همه شاخص های عملکرد تجهیزات را تشکیل می دهد. اختلاف بین محیط واقعی و طراحی شده می تواند منجر به عملکرد ضعیف یا, در موارد شدید, خرابی ها. به طور خاص برای تجهیزات الکتریکی ضد انفجار, فراتر از محدوده دمایی تعیین شده می تواند یکپارچگی ضد انفجار انواع خاصی را به خطر بیندازد.

علاوه بر این, محتوای اکسیژن هوا به طور قابل توجهی بر ایمنی دستگاه های الکتریکی ضد انفجار تأثیر می گذارد. تجهیزات عملیاتی در نظر گرفته شده برای مواد منفجره اجزاء در یک “غنی از اکسیژن” تنظیم ممکن است خطراتی ایجاد کند. در چنین محیط هایی, تغییر یافته احتراق خواص گازهای قابل اشتعال می تواند عملکرد عادی تجهیزات طراحی شده برای شرایط استاندارد را به چالش بکشد.