افزایش ایمنی تجهیزات الکتریکی, با علامت "e,” یک نوع تخصصی از تجهیزات الکتریکی ضد انفجار است که به طور گسترده در محیط های صنعتی با گازهای قابل اشتعال استفاده می شود. این دستگاه ها بر اساس اصول ضد انفجار طراحی شده اند, در جایی که ولتاژ نامی منبع برق از 11 کیلو ولت تجاوز نمی کند (AC rms یا DC). آنها طوری ساخته شده اند که بدون ایجاد جرقه کار کنند, قوس ها, یا دماهای خطرناک در شرایط عادی یا غیر عادی خاص.
اصل ضد انفجار
با توجه به اصل طراحی ضد انفجار, تجهیزات الکتریکی که جرقه تولید نمی کنند, قوس ها, یا دماهای خطرناک در شرایط عادی یا غیرعادی تایید شده, و در محدوده ولتاژ نامی 11 کیلو ولت کار می کند, را می توان به صورت طراحی و ساخت افزایش ایمنی دستگاه های الکتریکی. واضح است, تجهیزاتی که نتوانند این شرایط را برآورده کنند را نمی توان به این سبک ساخت.
به جای استفاده از یک “محفظه ضد انفجار” مانند ضد شعله تجهیزات الکتریکی, دستگاه های ایمنی افزایش یافته از تقویت مکانیکی و/یا الکتریکی بر روی اجزای مختلف استفاده می کنند. بر اساس شرایط لازم و کافی برای احتراق و انفجار, این اقدامات ایمنی و قابلیت اطمینان دستگاه ها را افزایش می دهد. این رویکرد شامل اقدامات ساختاری خاص و الزامات ایمنی است تا اطمینان حاصل شود که تجهیزات الکتریکی به منبع احتراق تبدیل نمی شوند. قابل اشتعال محیط ها.
کاربرد و اقدامات ایمنی
افزایش ایمنی تجهیزات الکتریکی, معمولاً در دسته هایی مانند موتورهای AC استفاده می شود (از جمله موتورهای دوار, مبدل ها, آهنرباهای الکتریکی), روشنایی (از جمله بالاست های القایی برای روشنایی), بخاری های مقاومتی, باتری ها, جعبه اتصال, ترانسفورماتورهای جریان برای ابزار و اهداف غیر ابزار دقیق, با توجه به ساختار مکانیکی طراحی شده است, حفاظت از محوطه, عایق الکتریکی, اتصالات سیم کشی, ترخیص های الکتریکی, فواصل خزشی, و محدود کردن افزایش دما.
برای ساخت سایر وسایل برقی به این سبک, اقدامات فنی اضافی و الزامات ایمنی فراتر از الزامات عمومی طراحی ایمنی افزایش یافته در نظر گرفته می شود.
ملاحظات مهم
1. تحت شرایط نصب, پارامترهای عملیاتی قطعات الکتریکی نباید تجاوز کند 2/3 پارامترهای اسمی رتبه بندی شده آنها.
2. عناصر گرمایشی نباید دمای خطرناکی فراتر از حد مجاز ایجاد کنند یا بر واحدهای مدار اطراف تأثیر منفی بگذارند.
3. عناصر مقاومتی باید مقاومت های لایه نازک یا سیم پیچی باشند.
4. اجزای القایی باید از تولید EMF پشتی در هنگام قطع شدن مدار جلوگیری کنند.
5. عناصر خازنی باید خازن های متوسط عایق جامد باشند, اجتناب از خازن های الکترولیتی یا تانتالیومی.
6. اجزای سوئیچ باید با محفظه های ضد شعله محافظت شوند.
بطور کلی, این سبک ضد انفجار بین سطوح ضد انفجار تفاوتی قائل نمی شود. در صورت لزوم, سطوح خاص مانند IIA, ائیب, یا IIC را می توان از طریق آزمایش موتورهای AC با ولتاژ بالا یا با ظرفیت بالا تعیین کرد.. سطوح حفاظتی دستگاه, مانند سطح b یا c, در استفاده عملی نیز مورد توجه قرار می گیرند, به عنوان سطوح Gh یا Gc نشان داده می شود.
محفظه تجهیزات الکتریکی ایمنی افزایش یافته معمولاً از صفحات فلزی ساخته می شود (مانند فولاد و آلیاژهای آلومینیوم خاص), چدن, آلومینیوم ریخته گری, و پلاستیک های مهندسی.