شنهای ضد انفجار
برای اطمینان از نصب ایمن و موثر چراغ های LED ضد انفجار, هنگام انتخاب سیم کشی برق، توجه به نکات زیر بسیار مهم است:
1. انتخاب مکان:
مدار باید در مناطقی با خطر انفجار نسبتاً کمتر یا دور از منابع اشتعال قرار گیرد.
2. روش سیم کشی:
در محیط های انفجاری, روش های سیم کشی اولیه شامل استفاده از لوله های فولادی ضد انفجار و سیم کشی کابل است.
3. جداسازی و آب بندی:
برای مدارها و مجراهای حفاظتی, کابل ها, یا لوله های فولادی عبوری از دیوارها یا دال هایی که سطوح مختلف خطر انفجار را از هم جدا می کنند, برای آب بندی محکم باید از مواد غیر قابل احتراق استفاده شود.
4. انتخاب مواد رسانا:
برای مناطقی که تحت سطح خطر انفجار طبقه بندی می شوند 1, باید از سیم یا کابل مسی استفاده شود. در سناریوهایی با ارتعاشات شدید, کابل ها یا سیم های مسی چند رشته ای توصیه می شود. کابل های برق هسته آلومینیومی برای معادن زغال سنگ زیرزمینی مناسب نیستند.
در سطح خطر انفجار 2 محیط ها, خطوط برق باید از سیم یا کابل آلومینیومی با سطح مقطع بیشتر از 4 میلی متر مربع ساخته شوند., و مدارهای روشنایی باید دارای سطح مقطع 2.5 میلی متر مربع باشند, بالای سیم ها یا کابل های هسته آلومینیومی قرار می گیرد.
5. ظرفیت حمل جریان مجاز:
برای مناطق 1 و 2, سطح مقطع انتخاب شده سیم ها و کابل های عایق بندی شده باید دارای ظرفیت رسانایی کمتر از آن نباشد 1.25 برابر جریان نامی فیوز و جریان تنظیم جریان اضافه طولانی مدت آزاد شدن قطع کننده مدار.
ظرفیت جریان مجاز برای مدارهای انشعاب موتورهای آسنکرون قفس سنجاب ولتاژ پایین نباید کمتر از 1.25 برابر جریان نامی موتور.
6. اتصالات مدار الکتریکی:
1. اتصالات میانی مدارها در مناطق 1 و 2 باید نزدیک محل اتصال ضد انفجار یا جعبه های اتصال سازگار با محیط خطرناک باشد. منطقه 1 باید از جعبه های اتصال ضد شعله استفاده کنید, در حالی که منطقه 2 می تواند استفاده کند افزایش ایمنی جعبه های اتصال را تایپ کنید.
2. اگر کابل ها یا سیم های هسته آلومینیومی برای منطقه انتخاب شده باشند 2 مدارها, اتصالات باید قابل اعتماد باشند تا نصب و نگهداری آسان توسط کاربران تسهیل شود.
هدف این راهنما کمک به انتخاب سیم کشی مناسب برای نصب چراغ های LED ضد انفجار است, تضمین ایمنی و عملکرد.