1. صنعت هوافضا و فرودگاهی:
هنگام رنگ آمیزی هواپیماهای غیر نظامی و نظامی و همچنین تجهیزات هوافضا, دود و بخارات با اشتعال بالا تولید می شود. در فرودگاه ها, به دلیل تأثیر غبار سوخت, تعمیر و نگهداری, به خصوص تجهیزات بالابر, به یک منبع احتراق بالقوه تبدیل می شود. از این رو, دستگاه های مورد استفاده در این محیط های بالقوه انفجاری نیاز به گواهی ضد انفجار دارند.
2. صنعت نفت و پتروشیمی:
تجهیزات ضد انفجار بیشترین استفاده را در روغن و گاز طبیعی بخش ها. برای تجهیزات سکوی حفاری دریایی, دیزل ضد انفجار موتور ضروری است. لیفتراک هایی که برای بارگیری استفاده می شوند, تخلیه کردن, و حمل و نقل در سکوهای حفاری باید ضد انفجار باشد.
3. صنعت پلاستیک:
تولید پلاستیک معمولاً شامل مواد شیمیایی مختلف است. قابل اشتعال و مواد شیمیایی انفجاری در سراسر فرآیند تولید استفاده می شود, از محصولات استاندارد گرفته تا محصولات نفت و گاز. تجهیزات جابجایی مواد مورد استفاده در این محیط باید ضد انفجار باشند.
4. صنعت داروسازی:
محیط های تولیدی در کارخانه های داروسازی حاوی گرد و غبار قابل اشتعال و انفجاری است. تجهیزات تولید باید به شدت کنترل شوند تا اطمینان حاصل شود که این دستگاه ها به منابع احتراق تبدیل نمی شوند. تجهیزات ضد انفجار تضمین می کند که این دستگاه ها به طور ایمن در چنین محیط هایی کار می کنند.
5. صنعت رنگ:
مواد مورد استفاده در تولید رنگ قابل اشتعال و انفجار هستند. از کارگاه های تولیدی, ذخیره سازی تا مدیریت پسماند پس از تولید, صنعت رنگ شامل حفاظت ضد انفجار است.
6. صنعت خودرو:
فرآیند رنگ آمیزی دود و بخارات با اشتعال بالا تولید می کند, برای محافظت از فرآیند رنگ آمیزی خودروها استفاده می شود, کامیون های سبک, اتوبوس ها, و خودروهای تجاری.
7. صنایع شیمیایی:
صنایع شیمیایی, از تولید و ذخیره سازی گرفته تا انبارداری و حمل و نقل, در محیط های بالقوه انفجاری عمل می کند. کارخانه های شیمیایی برای جابجایی مواد به تجهیزات ضد انفجار نیاز دارند, فرآیندهای تولید, و تعمیر و نگهداری تجهیزات.