بازرسی برای از بین رفتن قابلیت ضد انفجار در تجهیزات الکتریکی ضد انفجار

1. محفظه های ضد انفجار

محفظه های ضد انفجار باید تمیز و دست نخورده باشند, با علامت های واضح. از دست دادن قابلیت ضد انفجار در مواردی مانند: ترک ها, دهانه های جوش, یا تغییر شکل های آشکار در محفظه; استفاده از قطعات ضد انفجار که توسط سازمان های بازرسی ملی تایید نشده است; زنگ زدگی داخل یا خارج محفظه با ضخامت بیش از 0.2 میلی متر; دستگاه های قفل ناکارآمد; شل, ترک خورده, یا پنجره های ضد انفجار; جعبه های اتصال یا اتصال بدون عایق; و فاصله الکتریکی ناکافی یا فاصله خزش.

2. سطوح مفصلی ضد انفجار

سطوح محفظه های ضد انفجار باید صاف باشند, کامل, و ضد زنگ. از دست دادن قابلیت ضد انفجار نشان داده شده است: طول یا قطر ناکافی سطوح صاف و استوانه ای ضد انفجار, پرداخت نامناسب سطح, فاصله بیش از حد بین شفت موتور و سوراخ, جعبه های اتصال موتور با پوشش نامناسب, پیچ و مهره های گم شده, یا واشرهای فنری که به طور نامناسب فشرده شده اند.

3. دستگاه های ورودی کابل

از دست دادن قابلیت ضد انفجار در دستگاه های ورودی کابل زمانی رخ می دهد که: حلقه های آب بندی یا بافل وجود ندارد, باعث شل شدن; قطر داخلی حلقه آب بندی بیش از 1 میلی متر از قطر خارجی کابل بیشتر است; حلقه های آب بندی متعدد در یک ورودی استفاده می شود یا کابل های متعدد از یک سوراخ عبور می کنند; و هنگامی که حلقه های آب بندی باز می شوند, جلوگیری از پوشش کامل کابل, یا زمانی که لایه های دیگر بین حلقه آب بندی و کابل از هم جدا می شوند.

4. سیم کشی

از دست دادن قابلیت ضد انفجار در سیم کشی با نشان داده می شود: سیم های هسته یا لایه های محافظ در کابل های روکش لاستیکی, ترک های قابل توجه در کابل, سیم کشی نامرتب در سوئیچ ها, توانایی هل دادن یا تکان دادن طناب های فولادی, و هنگامی که حلقه های آب بندی مستقیماً روی غلاف سربی کابل های زره ​​پوش قرار می گیرند, یا زمانی که سرهای عایق کابل ترک خورده است.

5. پریزها و وسایل روشنایی

اتصالات نامناسب سوکت های ضد انفجار یا نبود وسایل حفاظتی ضد انفجار, و چراغ های ضد انفجار بدون سوکت بدون پیچ یا بدون وسایل قفل کننده, نشان دهنده از دست دادن قابلیت ضد انفجار است.