شنهای ضد انفجار
اسید استیک, یک اسید کربوکسیلیک آلی تک کربنی, با خاصیت اشتعال پذیری و خورندگی آن مشخص می شود, تحت رده مقررات شیمیایی خطرناک آلی نوع II قرار می گیرد.
در دمای محیطی 39 درجه سانتیگراد, به یک خطر قابل اشتعال تبدیل می شود. اسید استیک بدون آب خالص, همچنین به عنوان اسید استیک یخبندان شناخته می شود, جامد بی رنگی است که رطوبت را جذب می کند و در دمای 16.6 درجه سانتیگراد جامد می شود (62℉) به کریستال های بی رنگ. محلول آن اسیدیته ملایم و خورندگی قابل توجهی از خود نشان می دهد, در حالی که بخارات آن می تواند باعث تحریک چشم ها و سوراخ های بینی شود.