مواد عایق جامد برای افزایش ایمنی تجهیزات الکتریکی

بر اساس شاخص ردیابی مقایسه ای (CTI), مواد عایق جامد مورد استفاده در تجهیزات الکتریکی با ایمنی پیشرفته را می توان در سه سطح طبقه بندی کرد: من, II, و IIa, همانطور که در جدول نشان داده شده است 1.9. با توجه به GB/T 4207-2012 “روش‌هایی برای تعیین شاخص‌های ردیابی الکتریکی مواد عایق جامد,” درجه بندی مواد عایق معمولی مورد استفاده ارائه شده است, همانطور که در جدول توضیح داده شده است 1.10.

سطح مواد	در مقایسه با شاخص ردیابی (CTI)
من	600≤CTI
II	400≤CTI＜600
IIIa	175≤＜400

فراتر از این طبقه بندی مواد, مواد عایق نیز باید شرایط دمای عملیاتی را برآورده کنند. اگر تجهیزات الکتریکی ایمنی افزایش یافته تحت شرایط غیرعادی مجاز در وضعیت عملیاتی نامی خود کار کنند, حداکثر کارکرد آن درجه حرارت نباید بر خواص مکانیکی و الکتریکی آن تأثیر منفی بگذارد. از این رو, دمای پایدار مواد عایق باید حداقل 20 درجه سانتیگراد بالاتر از حداکثر دمای عملیاتی تجهیزات باشد., و کمتر از 80 درجه سانتیگراد نباشد.

سطح مواد	مواد عایق
من	سرامیک لعابدار, میکا, شیشه ای
II	پلاستیک مقاوم در برابر قوس آزبست ملامینه, سیلیکون سنگ آلی پلاستیک مقاوم در برابر قوس, مواد گروه پلی استر غیر اشباع
IIIA	پلاستیک پلی تترا فلوئورواتیلن, پلاستیک الیاف شیشه ملامینه, تخته پارچه ای شیشه ای اپوکسی با سطح پوشش داده شده با رنگ مقاوم در برابر قوس

طراحان می توانند مواد عایق مناسب را بر اساس ولتاژ کاری تجهیزات الکتریکی و سایر الزامات مربوطه انتخاب کنند. در صورتی که مصالح فوق پاسخگوی نیازهای طراحی نباشد, سایر مواد را می توان طبق روش تست استاندارد آزمایش و درجه بندی کرد (GB/T 4207-2012).

توجه به این نکته ضروری است “مواد عایق جامد” به موادی که در حین کار جامد هستند اشاره کنید. برخی مواد, که در زمان عرضه مایع بوده و پس از اعمال جامد می شوند, همچنین مواد عایق جامد در نظر گرفته می شوند, مانند لاک های عایق.