شنهای ضد انفجار
دمای اشتعال یک مخلوط گاز انفجاری نشان دهنده حداکثر دمایی است که در آن می توان آن را مشتعل کرد.
تجهیزات روشنایی ضد انفجار در گروه های T1 تا T6 طبقه بندی می شوند, بر اساس حداکثر دمای سطح پوشش بیرونی آنها. این طبقه بندی تضمین می کند که بالاترین دمای سطح تجهیزات روشنایی ضد انفجار در هر گروه از دمای مجاز برای آن دسته خاص تجاوز نمی کند.. رابطه بین درجه حرارت گروه ها, دمای سطح تجهیزات, و دمای اشتعال گازها یا بخارات قابل اشتعال در نمودار همراه نشان داده شده است..
| سطح دما IEC/EN/GB3836 | دمای بالای سطح T دستگاه [℃] | دمای اشتعال مواد قابل احتراق [℃] | مواد قابل احتراق |
|---|---|---|---|
| T1 | 450 | T>450 | 46 انواع هیدروژن, اکریلونیتریل, و غیره |
| T2 | 300 | 450≥T>300 | 47 انواع استیلن, اتیلن, و غیره |
| T3 | 200 | 300≥T>200 | 36 انواع بنزین, بوتیرآلدئید, و غیره |
| T4 | 135 | 200≥T>135 | |
| T5 | 100 | 135≥T>100 | دی سولفید کربن |
| T6 | 85 | 100≥T>85 | اتیل نیترات |
از اینجا مشخص است که هر چه دمای سطح بدنه کمتر باشد, الزامات ایمنی بالاتر است, T6 را ایمن ترین و T1 را از نظر خطرات احتمالی احتراق خطرناک تر می کند.