شنهای ضد انفجار
طبقه بندی صحیح IICT1 است, که اجازه استفاده با گازهای انفجاری کلاس IIC را می دهد.
| کلاس و سطح | دمای احتراق و گروه | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| - | T1 | T2 | T3 | T4 | T5 | T6 |
| - | T＞450 | 450≥T~300 | 300≥T 200 | 200≥T＞135 | 135≥T~100 | 100≥T＞85 |
| من | متان | |||||
| IIA | اتان, پروپان, استون, فن اتیل, Ene, آمینو بنزن, تولوئن, بنزن, آمونیاک, مونوکسید کربن, اتیل استات, استیک اسید | بوتان, اتانول, پروپیلن, بوتانول, استیک اسید, بوتیل استر, انیدرید استیک آمیل استات | پنتان, هگزان, هپتان, دکان, اکتان, گازوئیل, سولفید هیدروژن, سیکلوهگزان, گازوئیل, نفت سفید, دیزل, نفت | اتر, استالدئید, تری متیل آمین | اتیل نیتریت | |
| IIB | پروپیلن, استیلن, سیکلوپروپان, گاز کوره کک | اپوکسی Z-Alkane, پروپان اپوکسی, بوتادین, اتیلن | دی متیل اتر, ایزوپرن, سولفید هیدروژن | دی اتیل اتر, دی بوتیل اتر | ||
| IIC | گاز آب, هیدروژن | استیلن | دی سولفید کربن | اتیل نیترات | ||
طبقه بندی T1 مشخص می کند که حداکثر دمای سطح تجهیزات نباید از 450 درجه سانتی گراد تجاوز کند.
یک “سابق” پیشوند باید وجود داشته باشد, نشان دهنده انطباق با استانداردهای ضد انفجار اروپایی است.