شنهای ضد انفجار
انواع ضد انفجار:
روش های ضد انفجار افزایش ایمنی (سابق و) و ضد شعله (پیشین د) محفظه ها به طور قابل توجهی متفاوت هستند.
نوع ضد شعله:
روش ضد شعله شامل محصور کردن قطعاتی است که ممکن است در حین کارکرد عادی قوس یا جرقه ایجاد کنند در یک محفظه مقاوم.. این محفظه بدون آسیب در برابر فشارهای انفجار مقاومت می کند, حصول اطمینان از اینکه شعله ها و دمای بالای خطرناک ناشی از انفجار در داخل به بیرون منتقل نمی شوند. این اطمینان حاصل می کند که با عبور از اتصال ضد شعله خاموش و خنک می شوند, جلوگیری از اشتعال مواد منفجره گازهای خارج از محفظه.
افزایش نوع ایمنی:
که در افزایش ایمنی (سابق و) محوطه ها, در حین کارکرد عادی جرقه یا دماهای بالای خطرناک تولید نمی شود. اقدامات اضافی برای افزایش ایمنی و قابلیت اطمینان انجام می شود.
پیچ:
چرا اینهمه پیچ داخلش هست ضد شعله محوطه ها, اما نه در انواع ایمنی افزایش یافته?
محفظه های ضد شعله به دقت بالایی در تحمل شکاف خود نیاز دارند تا از انفجارهای داخلی از احتراق گازهای انفجاری خارجی جلوگیری کنند.. پیچ های بیشتر درزهای محکم تر و ایمنی بیشتر را تضمین می کند. به همین دلیل است که محفظه های ضد شعله دارای پیچ های متعدد هستند.
افزایش ایمنی بر سطح حفاظتی تمرکز دارد. آب بندی موثر تنها با چهار پیچ کافی است.
اجزاء:
محفظه های ضد شعله در مورد اجزای داخلی محدودیتی ندارند زیرا می توانند در برابر هرگونه قوس یا جرقه در داخل مقاومت کنند.. تا زمانی که پوسته بیرونی بتواند فشار انفجار را بدون آسیب تحمل کند, این اطمینان را ایجاد می کند که شعله ها و دمای بالای تولید شده در داخل هنگام عبور از اتصال ضد شعله خاموش و خنک شوند., جلوگیری از احتراق خارجی.
محفظه های ایمنی افزایش یافته ابتدا باید اطمینان حاصل کنند که دستگاه های داخلی جرقه تولید نمی کنند, دمای بالای خطرناک, یا قوس ها. سپس اقدامات حفاظتی بیشتری برای افزایش ایمنی و قابلیت اطمینان انجام می شود.
سازگاری:
برای مثال, قطع کننده مدار طراحی شده برای یک محفظه ضد شعله نمی تواند در یک محفظه ایمنی افزایش یافته استفاده شود. با این حال, تبدیل محفظه ایمنی افزایش یافته به محفظه ضد شعله مجاز است.
از این رو, نوع مناسب محفظه ضد انفجار باید بر اساس نیازهای واقعی انتخاب شود, و تعویض ها نباید به صورت اتفاقی انجام شود.