شنهای ضد انفجار
اکسیژن, که به احتراق کمک می کند, به خودی خود انفجاری نیست.
با این حال, زمانی که غلظت آن به شدت بالا می رود, و مواد قابل احتراق به طور مساوی با اکسیژن با نسبت های مشخص مخلوط می شوند, آنها می توانند در حضور حرارت زیاد یا شعله های باز به شدت بسوزند. این سوزش شدید باعث انبساط ناگهانی حجم می شود, در نتیجه باعث ایجاد یک انفجار می شود.