Verhoogde veiligheid Draadaansluiting voor elektrische apparatuur

Voor verbeterde elektrische systemen, Bedradingsverbindingen kunnen worden onderverdeeld in externe elektrische verbindingen (waar externe kabels de verbeterde veiligheidsbehuizing binnenkomen) en interne elektrische aansluitingen (tussen componenten in de behuizing). Beide soorten verbindingen maken doorgaans gebruik van koperen kernkabels vanwege hun hoge mechanische sterkte, lage weerstand, en superieure geleidbaarheid.

Externe elektrische aansluitingen:

Bij het maken van externe verbindingen, kabels moeten de verbeterde veiligheidsbehuizing binnenkomen via een kabelwartel. De verbinding tussen de kabelkern en de interne connectoren (terminals) moet een veilige doorgang van de nominale elektrische stroom garanderen, met connector-dwarsdoorsneden met de juiste afmetingen.

Interne elektrische aansluitingen:

Intern, alle bedrading moet zo worden gerangschikt en gepositioneerd vermijd hoge temperaturen en bewegende delen. Als de draden lang zijn, ze moeten op geschikte punten worden vastgezet. Aanvullend, interne verbindingen mogen geen tussenverbindingen bevatten.

In bedrijf, alle verbindingen tussen draden en terminals (zoals geleidende bouten) moet veilig zijn en vrij van losheid, het voorkomen van ontkoppeling. Om dit te bereiken kunnen verschillende methoden worden gebruikt:

1. Bout-moer compressieverbinding:

Voor bout-moer compressie, de draadkern moet stevig worden vastgezet met een lipje (een “O” ringterminal, niet een “0” ring) op de terminal, met behulp van een noot. Voor de draadkern en het kabelschoentje wordt de voorkeur gegeven aan koudpersverbindingen. Als alternatief, de draadkern kan worden geknoopt, vertind, en afgevlakt voor een soortgelijk effect.
Bij bout-moercompressie, het is essentieel dat geleidende bouten (terminals) zijn gemaakt van koper, vooral bij hoge stroom. Op dezelfde manier, koperen sluitringen moeten worden gebruikt, en er moeten maatregelen tegen loskomen worden getroffen, zoals stalen moeren die de koperen moeren samendrukken of soortgelijke maatregelen. De geleidende bout mag niet draaien tijdens het aansluiten van de draad.

Industriële praktijken onthullen vaak het gebruik van stalen ringen en moeren in bout-moer-compressieverbindingen, wat de contactweerstand kan verhogen, vooral bij hoge stromen, wat leidt tot overmatige verhitting en mogelijke schade aan aangrenzende isolatie – een aanzienlijk gevaar.

2. Klemcompressieverbinding:

Voor klemcompressieverbindingen, zoals weergegeven in figuur 1.19, Er wordt gebruik gemaakt van een structuur die geschikt is voor scenario's met hoge stroming. De schroeven of bouten voor de compressieplaat moeten voorzien zijn van veerringen om losraken te voorkomen – een cruciale veiligheidsmaatregel.
In zulke verbindingen, het contactgebied met de kabelkern, wanneer circulair, moet voldoende kromming hebben, zorgen voor voldoende contactoppervlak om de contactweerstand en verwarming te verminderen.

3. Andere verbindingsmethoden:

Naast deze, gelijkwaardige methoden zoals plug-in- of gesoldeerde verbindingen kunnen worden gebruikt in elektrische apparatuur met verhoogde veiligheid.
Voor steekverbindingen, een vergrendelingsstructuur is noodzakelijk, vaak gebruikt voor interne bedrading. Het vergrendelingsmechanisme zorgt ervoor dat de stekker tijdens gebruik veilig blijft.

Bij gebruik van klemmen in steekverbindingen, effectieve anti-loslatingsmaatregelen zijn noodzakelijk. Het klemmenblok moet het losraken van de draad voorkomen.

In gesoldeerde verbindingen, tinsolderen wordt vaak gebruikt voor interne bedrading. Draden moeten op soldeerpunten worden vastgezet om onnodige spanning te voorkomen.

De voornaamste zorg bij gesoldeerde verbindingen is het vermijden ervan “koud soldeer” gewrichten, wat operationele problemen en ondraaglijke verwarming kan veroorzaken bij langdurige bekrachtiging.

Naast deze, andere gelijkwaardige en betrouwbare verbindingsmethoden kunnen worden gebruikt. Al deze maatregelen zijn erop gericht een betrouwbaar elektrisch contact op de aansluitpunten te garanderen. Een hoge contactweerstand kan leiden tot hogere temperaturen, mogelijk het creëren van een “gevaarlijk temperatuur” ontstekingsbron. Losse verbindingen, wat kan leiden tot losraken van de draad en mogelijke elektrische ontladingen, zijn absoluut onaanvaardbaar.