Sprzęt elektryczny przeciwwybuchowy dzieli się na sześć typów w zależności od maksymalnej temperatury powierzchni: T1, T2, T3, T4, T5, i T6. Kategorie te pokrywają się z grupami temperatur zapłonu gazów palnych.
Poziom temperatury IEC/EN/GB 3836 | Najwyższa temperatura powierzchni urządzenia T [℃] | Temperatura zapłonu substancji palnych [℃] |
---|---|---|
T1 | 450 | T>450 |
T2 | 300 | 450≥T>300 |
T3 | 200 | 300≥T>200 |
T4 | 135 | 200≥T>135 |
T5 | 100 | 135≥T>100 |
T6 | 85 | 100≥T>8 |
Termin „maksymalna temperatura powierzchni”.’ oznacza najwyższą temperaturę, jaką można osiągnąć na powierzchni lub częściach sprzętu elektrycznego w wykonaniu przeciwwybuchowym, zarówno w normalnych, jak i najbardziej niekorzystnych warunkach, uznaną za dopuszczalną, z możliwością zapalenia otaczających wybuchowych mieszanin gazów.
Wiodąca zasada klasyfikacji temperaturowej urządzeń elektrycznych w wykonaniu przeciwwybuchowym jest następująca:
Powierzchnia szczytowa temperatura wytwarzane przez urządzenie nie może powodować zapalenia sąsiadujących gazów palnych, i nie powinna przekraczać temperatury zapłonu tych gazów. Dla ocen bezpieczeństwa, Najwyżej plasują się urządzenia T6, podczas gdy urządzenia T1 znajdują się na niższym poziomie.
To pokazuje, że dla materiał wybuchowy materiałów o tej samej temperaturze, odzwierciedla dolną granicę ich temperatur zapłonu. Odwrotnie, Do sprzęt elektryczny w wykonaniu przeciwwybuchowym, oznacza górną granicę ich maksymalnych temperatur powierzchniowych, wykazując wyraźne rozróżnienie cech.
Biorąc pod uwagę, że przeciwwybuchowy sprzęt elektryczny stosowany w środowiskach zagrożonych wybuchem pyłów wyraźnie określa maksymalną temperaturę powierzchni urządzenia, the „Kodeks projektowania sprzętu elektrycznego dla środowisk zagrożonych wybuchem” nie dzieli już urządzeń elektrycznych w wykonaniu przeciwwybuchowym na grupy temperaturowe.