Jak klasyfikować poziomy przeciwwybuchowe

Środowiska zawierające gazy wybuchowe dzielą się na trzy poziomy: A, B, i C — w oparciu o maksymalną eksperymentalną bezpieczną przerwę lub minimalny wymagany prąd zapłonu.

Klasa i poziom	Temperatura i grupa zapłonu
-	T1	T2	T3	T4	T5	T6
-	T>450	450≥T>300	300≥T>200	200≥T>135	135≥T>100	100≥T>85
I	Metan
IIA	Etan, Propan, Aceton, Fenyloetyl, Ene, Aminobenzen, Toluen, Benzen, Amoniak, Tlenek węgla, Octan etylu, Kwas octowy	Butan, Etanol, Propylen, Butanol, Kwas octowy, Ester butylowy, Bezwodnik octowy octanu amylu	Pentan, Heksan, Heptan, Dekan, Oktan, Benzyna, Siarkowodór, Cykloheksan, Benzyna, Nafta oczyszczona, Diesel, Ropa naftowa	Eter, Aldehyd octowy, Trimetyloamina		Azotyn etylu
IIB	Propylen, Acetylen, Cyklopropan, Gaz koksowniczy	Epoksyd Z-Alkan, Epoksypropan, Butadien, Etylen	Eter dimetylowy, Izopren, Siarkowodór	Eter dietylowy, Eter dibutylowy
IIC	Woda Gaz, Wodór	Acetylen			Dwusiarczek węgla	Azotan etylu

Urządzenia są podzielone na sześć klasyfikacji temperaturowych, od T1 do T6, określona przez maksymalną dopuszczalną temperaturę powierzchni.