การจัดกลุ่มอุปกรณ์ไฟฟ้าป้องกันการระเบิด

อุปกรณ์ไฟฟ้าป้องกันการระเบิดแบ่งออกเป็นหกประเภทตามอุณหภูมิพื้นผิวสูงสุด: T1, ที2, T3, T4, T5, และ T6. หมวดหมู่เหล่านี้สอดคล้องกับกลุ่มอุณหภูมิจุดติดไฟสำหรับก๊าซที่ติดไฟได้.

ระดับอุณหภูมิ IEC/EN/GB 3836	อุณหภูมิพื้นผิวสูงสุดของอุปกรณ์ T [℃]	อุณหภูมิการติดไฟของสารที่ติดไฟได้ [℃]
T1	450	ต>450
ที2	300	450≥T>300
T3	200	300≥T>200
T4	135	200≥T>135
T5	100	135≥T>100
T6	85	100≥T>8

คำว่า "อุณหภูมิพื้นผิวสูงสุด"’ หมายถึงอุณหภูมิสูงสุดที่สามารถเข้าถึงได้บนพื้นผิวหรือส่วนของอุปกรณ์ไฟฟ้าป้องกันการระเบิดภายใต้สภาวะปกติและสภาวะเลวร้ายที่สุดที่ถือว่ายอมรับได้, มีศักยภาพที่จะติดไฟส่วนผสมของก๊าซที่ระเบิดได้โดยรอบ.

หลักการชี้แนะสำหรับการจำแนกอุณหภูมิในอุปกรณ์ไฟฟ้าที่ป้องกันการระเบิดมีดังนี้:

พื้นผิวจุดสูงสุด อุณหภูมิ ที่สร้างโดยอุปกรณ์จะต้องไม่สามารถติดไฟก๊าซที่ติดไฟได้ที่อยู่ติดกัน, และไม่ควรเกินอุณหภูมิจุดติดไฟของก๊าซเหล่านี้. สำหรับการจัดอันดับความปลอดภัย, อุปกรณ์ T6 มีอันดับสูงสุด, ในขณะที่อุปกรณ์ T1 อยู่ที่ระดับล่างสุด.

นี่แสดงให้เห็นว่าสำหรับ ระเบิด วัสดุที่มีอุณหภูมิเท่ากัน, มันสะท้อนถึงขอบเขตล่างของอุณหภูมิการจุดระเบิด. ในทางกลับกัน, สำหรับ อุปกรณ์ไฟฟ้าที่ป้องกันการระเบิด, มันแสดงถึงขีดจำกัดบนของอุณหภูมิพื้นผิวสูงสุด, แสดงให้เห็นความแตกต่างในลักษณะที่ชัดเจน.

เนื่องจากอุปกรณ์ไฟฟ้าที่ป้องกันการระเบิดซึ่งใช้ในสภาพแวดล้อมที่มีฝุ่นระเบิดจะระบุอุณหภูมิพื้นผิวสูงสุดของอุปกรณ์ไว้อย่างชัดเจน, ที่ “รหัสการออกแบบอุปกรณ์ไฟฟ้าสำหรับสภาพแวดล้อมอันตรายจากการระเบิด” ไม่แบ่งอุปกรณ์ไฟฟ้าที่ป้องกันการระเบิดออกเป็นกลุ่มอุณหภูมิอีกต่อไป.